Rekompensata za doznane krzywdy, to jest bardzo ogólne pojęcie. Składa się na nią zadośćuczynienie oraz odszkodowanie. Zadośćuczynienie jest to wynagrodzenie za ból, cierpienia na jakie zostaliśmy narażeni przez nieostrożność lub zaniedbania innych. Obejmuje to również niedogodności oraz komplikacje życiowe na jakie zostaliśmy narażenie z powodu wypadku.
Wymierne określenie jego wartości jest trudne. Ciężko jest określić jak bardzo negatywnie wypadek wpłynął na nasze życie i zdrowie. Dlatego aby określić wysokość zadośćuczynienia stosuje się pomocniczo procentowy trwały uszczerbek na zdrowiu. Jest on orzekany przez lekarza, który określa w jakim stopniu wypadek pozostawiła w naszym organizmie trwałe, nieodwracalne zmiany. Jeżeli urazy odniesione w wypadku nie pozostawiały trwałych następstw, to nie oznacza to, że nie należny nam się zadośćuczynienie. Jak najbardziej należny nam się ono, ponieważ ma rekompensować doznaną krzywdę, co potwierdza stanowisko Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 31 stycznia 2008 r. (sygn.. akt III Ca 1315/07) „Przejściowy charakter dolegliwości powoda nie wyłącza zasądzenia zadośćuczynienia, gdyż ma ono rekompensować doznaną krzywdę, która ze swej istoty nie musi mieć trwałego charakteru.”
Odszkodowanie jest to zwrot wszelkich kosztów poniesionych w wyniku wypadku. Są to między innymi koszty związane z leczeniem, dojazdami na wizyty lekarskie oraz rehabilitację, opieką po wypadku, kiedy nasz stan zdrowia nie pozwalał nam na wykonywanie podstawowych czynność oraz inne.
Aby móc ubiegać się o zadośćuczynienie i odszkodowanie trzeba przedstawić TU odpowiednie dokumenty. Jakie są to dokumenty i dlaczego są one konieczne do otrzymania świadczenia przedstawimy w kolejnym poście.